Wednesday, November 26, 2008

สมน้ำหน้า - มอส ปฏิภาณ





รู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าเธอได้เดินไปจากกัน
รู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าควรต้องจบให้แล้วไป
ทำไมไม่คิดจะยอมตัดใจ ยังกลับไปยุ่งเกี่ยว
ก็เป็นยังไงที่เห็นเธออยู่กับเขา

ก็ใครใช้ให้ลืมว่าเธอนั้นมีคนอื่นแล้ว
คงไม่มีวี่แววว่าจะเหมือนเก่าก็ไม่จำ
มันเลยต้องสมควรถูกกระทำ จากคนไม่เหลือใจ
ก็เป็นยังไงพอเห็นเธอจับมือเขา

เจ็บไหม ที่ภาพของเธอบาดตา
รู้ว่าเธอไปรักคนใหม่ ก็ยังมีหน้ายังมีหน้าไปเจอ
ถูกแล้ว ที่ต้องซมซานกลับมา ก็อยากไปหาเรื่องเอง
ต้องสมน้ำหน้าสมน้ำหน้าตัวเองใช่หรือเปล่า

ก็ทีหน้าทีหลังช่วยคอยยั้งใจให้หยุดไว้
เธอจะไปกับใครก็ปล่อยให้ไป อย่ายื้อเลย
ไม่มีใครใช้ให้กลับไปเจอ อยู่ดีไม่ว่าดี
ก็เป็นยังไงพอเห็นเธอกอดกับเขา

เจ็บไหม ที่ภาพของเธอบาดตา
รู้ว่าเธอไปรักคนใหม่ ก็ยังมีหน้ายังมีหน้าไปเจอ
ถูกแล้ว ที่ต้องซมซานกลับมา ก็อยากไปหาเรื่องเอง
ต้องสมน้ำหน้าสมน้ำหน้าตัวเองใช่หรือเปล่า

เจ็บไหม ที่ภาพของเธอบาดตา
รู้ว่าเธอไปรักคนใหม่ ก็ยังมีหน้ายังมีหน้าไปเจอ
ถูกแล้ว ที่ต้องซมซานกลับมา ก็อยากไปหาเรื่องเอง
ต้องสมน้ำหน้าสมน้ำหน้าตัวเองใช่หรือเปล่า

ไม่ต้องโทษใคร ก็ต้องโทษก็ต้องโทษตัวเอง
เราต้องอยู่ส่วนเรา เขาก็อยู่ส่วนเขา จำให้มันขึ้นใจ

No comments: